Wystawy stałe
Ekspozycja
Niewiele wiadomo na temat osiemnastowiecznego wyposażenia pałacu. Z czasów jego świetności zachowały się jedynie dekoracje ścian na pierwszym piętrze budynku. Westybul (poprzedzający Salę Balową) przypomina wnętrze groty, połyskujące w promieniach słońca dzięki zatopionym w tynku szklanym odłamkom. Ściany pokoi po lewej stronie korpusu głównego pokrywa wyjątkowy i dobrze zachowany zespół malowideł z pierwszej ćwierci XVIII wieku. Ostatnio historycy sztuki, badacze architektury i rzeźby polskiej skłaniają się ku tezie, że pomysłodawcą tych dekoracji mógł być Tylman z Gameren (1632–1706), wybitny architekt holenderskiego pochodzenia, działający na terenie Polski w drugiej połowie XVII i na początku XVIII wieku.
Wnętrza pałacu zostały wyremontowane po II wojnie światowej. Na początku lat 70. XX wieku, kiedy pałac stał się rezydencją rządową, po raz pierwszy poddano konserwacji malowidła ścienne, dzięki czemu odzyskały one swój dawny blask. Od 2004 zespołem opiekuje się Muzeum Narodowe w Warszawie, które powołało tu swój oddział – Muzeum Wnętrz. Ekspozycja powstała na bazie własnych, bogatych zbiorów MNW. To aranżacje wnętrz w różnych stylach historycznych, uzupełnione dawnymi instrumentami. Znalazła tu także miejsce cenna kolekcja pamiątek po wielkim pianiście, polityku i patriocie Ignacym Janie Paderewskim (1860–1941) z jego szwajcarskiego domu w Riond Bosson, a wśród nich słynny fortepian firmy Steinway. Uzupełnieniem ekspozycji stałych są prezentacje tematyczne, związanie z historią pałacu i pokazywanych tu zbiorów.
Zobaczysz u nas
- Fortepian Paderewskiego
- Sale freskowe
- Salon Klasycystyczny
Park
Wiadomo, że w XVII wieku na terenie obecnego założenia pałacowo-parkowego w Otwocku Wielkim rosły rozłożyste dęby. Wyspę pałacową ukształtowano sztucznie na przełomie XVII i XVIII wieku, odcinając cypel lądu wchodzący w starorzecze Wisły. Nadal czytelny jest barokowy układ parku z gwieździście rozchodzącymi się alejkami. Współcześnie dominują w nim wiekowe lipy, graby, wiązy. Założenie parkowe poza wyspą w XVIII wieku uzupełniały: po wschodniej ułożone w szpalery dęby, a po zachodniej miał znajdować się zwierzyniec, warzywnik i sady. Co jakiś czas, kiedy wody jeziora latem nieco opadają, odnajdywane są fragmenty rzeźbionych w kamieniu parkowych dekoracji, m.in. tralek, tworzących obramienie tarasu, masek i terakotowych liści.
Po spacerze można odpocząć w pałacowej kawiarence, serwującej znakomite ciasta i obejrzeć prace artystów z naszego regionu.
Co roku latem, w każdą niedzielę lipca i sierpnia o godzinie 17.00, w parku odbywają się koncerty muzyki klasycznej, na które wstęp jest wolny. Muzyka w tym otoczeniu brzmi wspaniale i jest doskonałym uzupełnieniem weekendowego odpoczynku.